16
15
14
13
12
DUCHOWOŚĆ W BIZNESIE I ŻYCIU
CZYLI BUDOWANIE "EXTREME OWNERSHIP" WŚRÓD KADRY ZARZĄDZAJĄCEJ, PRZEDSIĘBIORCÓW, ARTYSTÓW I OSÓB, KTÓRE PRAGNĄ SAMOSPEŁNIENIA I LEPSZEGO ŻYCIA.
ZMIENIAJMY PARADYGMATY RAZEM.
Kaja Dominas Sp z o.o. 2025 |
SOCIAL MEDIA:
STRUMIEŃ MYŚLI CZYLI CO MI W DUSZY GRA
11.07.24, 16
Zmień sposób myślenia z „dlaczego ludzie mnie tak traktują” na „dlaczego pozwalam by ludzie mnie tak traktowali”.
Robi różnice i dodaje nam mocy.
Dlaczego na co dzień, w pracy, tę moc oddajemy innym? Bo wydaje nam się, że oni są silniejsi? Przecież nie są. Oni tylko założyli maskę siłacza, a wewnątrz są często przerażonymi… dziećmi.
To że ktoś ma wyższe stanowisko nie oznacza, że jest inny od Ciebie. Ta osoba często ma takie same myśli jak Ty. Jest tak samo niepewna siebie, ma takie same obawy przed utratą pracy, boryka się z podobnymi problemami jak Ty.
Dlaczego oddajesz innym moc.
Dlaczego pozwalasz by nad Tobą dominowali?
W zdrowych organizacjach nie ma akceptacji na toksyczność.
Dlaczego Ty się na nią godzisz?
Dlaczego Twoja poprzeczka jest tak nisko ustawiona?
Dlaczego?
Zawalcz w końcu o siebie i „Never go back to less”.
PS post zainspirowany obserwacją z jednej korporacji - ludzie godzili się na minimum. Wciąż nie rozumiem dlaczego. Mogę się tylko domyślać. Czy niektórym żyje się lepiej w byle jakości? O co chodzi? Dlaczego poprzeczka jest tak nisko stawiana? Czy po prostu „Ptaszki w klatce” Krasickiego?
Zmień sposób myślenia - z zewnątrz na wewnątrz.
17.07.24, 18
Nie możemy mieć tego co chcemy pozostając tym kim jesteśmy dziś i byliśmy wczoraj.
To co:
- Dalej będziesz narzekać na pracę, pensję?
- Dalej będziesz zwalać na niekompetentnego szefa i wspolpracownikow?
- Dalej będziesz godzić się na przekraczanie Twoich granic?
- Dalej będziesz oskarżać rodziców za to gdzie teraz jesteś?
- Dalej będziesz się łudzić, że ktoś się zmieni?
- Dalej partner(ka) jest wszystkiemu winny?
- Dalej będziesz siebie oszukiwać?
- Dalej będziesz oddawać swoją moc innym?
Jeżeli odpowiedź brzmi „tak”, to świadomie godzisz się na pozostaniu w "mroku". Twój wybór. Nie będę namawiać.
Jeżeli jednak chcesz „światło” to postaw na siebie, postaw na medytację, uważność, ciszę i zmieniaj swój wewnętrzny świat na lepsze.
Zacznij zrywać łańcuchy, które Cię blokują i trzymają w przeszłości.
Wszelkie paradygmaty, schematy, przekonania. Skończ z nimi. Rozłóż je na łopatki i zacznij oddychać pełną piersią.
Czy egoistyczne jest zawalczenie o swoje życie? A czy egoistyczne jest założenie maski tlenowej w samolocie najpierw sobie a potem dziecku, gdy ciśnienie w kabinie gwałtowanie spadnie?
Wszystko zaczyna się od Ciebie. Wszystko.
Extreme Ownership. Czyli wszystko zaczyna się od Ciebie.
15.07.24, 17
Jak w korporacjach jest z tym feedbackiem?
Z mojego doświadczenia można go dawać, ale tylko gdy jest dobry, inaczej „nie chcemy Cię tutaj”. Czy to sprawiło, że się kolokwialnie zamykałam? Nie, to sprawiło, że chce mówić tylko głośniej:
- [ ] Nie zgadzam się na przemoc psychiczną w miejscu pracy.
- [ ] Nie zgadzam się na brak szacunku do pracowników.
- [ ] Nie zgadzam się na nierówne traktowanie pracowników.
- [ ] Nie zgadzam się na bezprawne wprowadzanie w błąd konsumentów.
- [ ] Nie zgadzam się na pomiatanie niższymi w hierarchii.
Czy trzeba tak nisko upaść by akceptować tego typu zachowania?
Dlaczego korporacje tak dużo mówią o transparentności, kulturze feedbacku, a jak go dostają to zamiatają wszystko pod dywan?
Wg moich obserwacji - też się boją. Często na wysokich stanowiskach są ludzie z bardzo niską samooceną. Co się dzieje jak damy konstruktywny feedback osobie z niską samooceną. Zdenerwuje się, użyje siły (stanowiska, hierarchii, kija), nie przyjmie informacji zwrotnej. W takich sytuacjach wiele dowiadujemy się o dojrzałości biznesowej. A tej brak w wielu organizacjach.
Dlaczego jeszcze nie przyjmują feedback’u? Bo nie mają mocy sprawczej by go wprowadzić. Nawet jak się z nim zgodzą to muszą przekonać też innych a na to chęci a może po prostu odwagi brak. Lepiej się nie wychylać.
Dojrzałość emocjonalna to niestety deficyt w korporacjach.
Możemy dywagować czy feedback był konstruktywny czy też
nie. Nie zmienia to faktu, że osoba dojrzała na jeden i drugi zareaguje w ten sam sposób - dojrzałością.
Może żyje w swojej bańce a świat wygląda inaczej, więc chętnie usłyszę o konstruktywnym feedbacku w biznesie (chętnie na temat np „psychopatycznego szefa”, o którym dużo przeczytałam w komentarzach do moich poprzednich postów), który nie został zamieciony pod dywan a ludziom zaczęło się pracować lepiej. Wierzę, że jest dużo dojrzałych organizacji, więc dowiedzmy się o nich.
Feedback a dojrzałość emocjonalna.
12
13
14
15
16